Ακολουθούν μερικές ακόμη κατασκευαστικές λεπτομέρειες και εικόνες από το ολοκληρωμένο όργανο.
Χαρακτηριστικό των οργάνων αυτής της εποχής ήταν η ένωση μπράτσου-κλειδοθέσιου (καράολου) με προσαρμογή σχήματος V (V joint). Αυτή η προσαρμογή, είναι ορατή μόνο από το πίσω μέρος, καθώς από εμπρός είναι καλυμμένη με λεπτό κομμάτι ίδιου ξύλου με το καράολο .
Μοντάρισμα του κεντρικού μοτίβου της ξύλινης φιγούρας.
Λεπτομέρεια του καπακιού .
Η φιγούρα είναι διαφορετική από αυτή του αρχικού οργάνου , γιατί όπως φαίνεται και από τη φωτογραφία, δεν ηταν λειτουργική. Σχεδίασα μία συμμετρική φιγούρα, όπως συνηθίζονταν στα μπουζούκια αυτής της εποχής.Το μοτίβο δανείστικα από μαντολίνο του Δ.Μούρτζινου, του 1910.
Το όργανο έχει ολοκληρωθεί.
Όπως ήταν αναμενόμενο ο ήχος είναι ανάλογος αυτού, των μπουζουκιών των προπολεμικών ηχογρχφήσεων του ρεμπέτικου.
Σύντομα, θα ακολουθήσει και ηχητικό δείγμα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΟΝΙΜΟΠΟΥΛΟΣ 
22 Ιανουαρίου, 2014 στο 4:47 μμ |
Μαστορα,
παντοτε με εκπλησεις. Η αισθητικη και το φινιρισμα σου ειναι απαραμηλα.
Εαν με ρωτουσες, ποτε δεν θα φανταζομουν, πως μια μικρη πεταλουδα τυπου Δ.Μούρτζινου, και μαλιστα πολυ χαμηλοτερα τοποθετημενη απο το κεντρο της πεναριας, θα ζυγιζε τοσο ομορφα το οργανο.
Το κενο που αφηνεται μεταξυ ροζεττας και διακοσμησης, λειτουργει ωστε η ροζεττα να ειναι το focal point της κατασκευης.
Περιμενουμε εναγωνιως και το ηχητικο.
27 Ιανουαρίου, 2014 στο 12:43 μμ |
Μιλάμε για ένα πραγματικό έργο τέχνης!!! Εύγε κύριε Νίκο!!!
27 Ιανουαρίου, 2014 στο 10:55 μμ |
Γεια σας κυριε Νικο,
Πριν απο το πασχα, θα σας επισχεφθω (αμα ειστε στα λεγρενα) να το δω και απο κοντα (αμα ειναι ακομα εκει!). Ο μανικας μου φαινεται λεπτος σαν τα σημερινα μπουζουκια ή με γελαν τα ματια μου?
Μαριος απο Αννοβερο
28 Ιανουαρίου, 2014 στο 12:08 πμ |
Γειά σου Μάριε.
Όντως, το μπράτσο είναι πιό λεπτό και πιό στενό από το αρχικό όργανο του Γκέλη, γιά χρηστικούς λόγους. Γι`αυτό έχω χρησιμοποιήσει και ενίσχυση, με κόντρα.
Με το καλό, όταν έλθεις, να τα πούμε.
31 Ιανουαρίου, 2014 στο 7:33 πμ |
Συγχαρητήρια Κύριε Νίκο,από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν ένα όνειρο δεν μένει τίποτα άλλο παρά να ακούσουμε και τον ήχο του.
21 Φεβρουαρίου, 2014 στο 12:58 μμ |
Πανεμορφο, η πεταλούδα καταπληκτικη!!!
23 Φεβρουαρίου, 2014 στο 9:55 μμ |
Καταπληκτικό Νίκο. Είσαι καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξης! Δεν σταματάς να μας εκπλήσεις. Περιμένουμε το ηχητικό!