Το καλοκαιράκι μπήκε γιά τα καλά και το πιθανότερο είναι, να μη βάλω κάτι πιό «φρέσκο» στο blog μου πριν το Σεπτέμβρη. Το Σεπτέμβρη που μαζί με τα πρωτοβρόχια πούρχονταν κάποτε, επί τέλους -μετά από αρκετά χρόνια- προβλέπεται νάρθει και το βιβλίο μου, « Ο Μακρυγιάννης, ο Ταμπουράς του και η οργανοποιία του Λεωνίδα Γαΐλα».
Έτσι, γιά να σας ευχηθώ καλό καλοκαίρι, θα βάλω μερικές φωτογραφίες από το τελευταίο μου υπό κατασκευήν μπουζούκι, που έχει διάκοσμο αρκετά «καλοκαιρινό». Το φθινόπωρο, θα μαζέψουμε το σταφύλι που θάχει πιά ωριμάσει, θα το πατήσουμε και θα κάνουμε κρασάκι…
Το σχέδιο, σε ριζόχαρτο. Από αυτο ξεκινούν όλα…
Έπειτα φτιάχνεται το τσαμπί. Ρόγα-ρόγα , από διαφορετικό κομμάτι όστρακο η κάθε μια, για να δίνεται η σωστή εντύπωση. Κατόπιν μοντάρονται μεταξύ τους και το τσαμπί είναι έτοιμο.
Αφού πρώτα κολλήσουμε τα διαφορετικά φύλλα καπλαμά και το σχέδιο μεταξύ τους, αρχίζει το κόψιμο της φιγούρας.
Διαχωρίζουμε τα κομμένα κομμάτια, μοντάρουμε και στοκάρουμε τη φιγούρα.
Το φιλετάρισμα, στη συνέχεια. Ακολουθεί η τοποθέτηση της φιγούρας στο καπάκι…
και η τοποθέτηση της μπορντούρας της τρύπας.
Το καπάκι, έτοιμο να τοποθετηθεί στο σκάφος του οργάνου.
Και τώρα μια έκπληξη !!!
Η ενίσχυση του καπακιού, εσωτερικά . Η πρώτη εφαρμογή του lattise bracing σε μπουζούκι !
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Και όπως έγραφαν παλιά έξω από τους χειμερινούς κινηματογράφους : Ραντεβού τον Σεπτέμβρη.
Με το νέο έργο : Λαουτοκιθάρα !
Ετικέτες: lattise bracing
24 Ιουνίου, 2009 στο 6:33 μμ |
Καλό καλοκαίρι Νίκο.
Καταπληκτική η φιγούρα!
Ερώτηση για το καπάκι: Είναι σε τέσσερα κομμάτια (αντί τα συνήθη δύο) ή με γελούν τα μάτια μου; Αν ναί, τί περιμένεις να προσφέρει κάτι τέτοιο στον ήχο;
24 Ιουνίου, 2009 στο 7:24 μμ |
Υπέροχη Φιγούρα!!
Για το lattice bracing αναμένωμεν!
23 Αυγούστου, 2009 στο 9:13 πμ |
Το εντυπωσιακώτερο (από πλευράς ήχου γιατί τα άλλα φαίνονται και δεν επιδεχονται σχόλιο) τετράχορδο μπουζούκι που έχω ακούσει τα τελευταία 20 χρόνια.
Μια -λα- απίστευτης καθαρότητας και ηχητικής χρωματικής «συνέχειας» με τη -ρε- (δύσκολα αντιλαμβάνεσαι ότι περνάς από τη μια στην άλλη χορδή), ήχος συνολικά δυνατός, καθαρός και κρυστάλλινος και το πιο εντυπωσιακό για τετράχορδο όργανο… ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΣ!!!!
Γειά στα χέρια σου Νίκο!